而破之年，回想旧事间，偶得小诗一首，拿来分享

wefoir5lh

             枫叶
                         兴许就是那种情怀
                         心中的那份情怀
                              

                         也曾多少度的光辉,成都婚恋http://www.tflove.com，
                          。。。。。
                         一如：
                          曾几度迷失自我，
                         曾几何时
                         几年中

                         独一不变的

                         缓缓成熟
                         几年后
                         本人的梦的生活。。。

                         在洋洋洒洒飞落的同时
                         一片孤零的枫叶，
                         经由岁月的打磨
                          用汗水与泪水的果实
                         漂离养育多年的故乡
                         是那么的爱好枫叶
                         诸多的世事都已转变
                         回到久违的家乡
                         几年前
                         体味着亲朋的冷暖
                         又从新扎根于生育它的那片土地。。。
                         看着村落的变迁

                        
                         背负着儿时的幻想
                         在实现最后闪光的一瞬
                         仍旧不改变
                         流浪的船开始泊岸

                          开端了
                         沉没在尘世间的空气中
                              -----Encho

                         与自我的斗争跟抗挣中
                         带给人们一丝的遥想与留恋
                         散落于养育着它的膏壤里